بيش از نيم قرن شركت‌هاي سازنده كفش و محقان عرصه بيومكانيك با بكارگيري فناوري‌هاي گوناگون جهت اصلاح ساختار زيره كفش‌ به عنوان يكي از فاكتورهاي تاثيرگذار بر سينتيك و سينماتيك حركت، براي جلوگيري از آسيب‌هاي مختلف تلاش كرده‌اند. اما هنوز بسياري از آسيب هاي ناشي از پوشيدن كفش هاي نامناسب از جمله لغزش در محيط كار به قوت خود باقي است. در تحقيقات مرتبط با كفش و اثرات آن بر متغيرهاي مرتبط با آسيب از جمله اصطكاك به عنوان اصلي ترين فاكتور مرتبط با لغزش وزن ، سختي ، جنس و ساختار ، شكل هندسي كفش و الگوي عاجو شيارهاي لايه خارجي زيره كفش مورد توجه پژوهشگران قرار گرفته است. پلي اورتان يك تركيب پليمري است كه به طور گسترده در ساخت زيره كفش مورد استفاده قرار مي گيرد. اما داراي معايبي چون پايداري حرارتي كم، مقاومت مكانيكي و مقاومت در برابر سايش و خراشيدگي پايين است. در همين راستاي در سال هاي اخير با گسترش استفاده از نانوكامپوزيت پلي اورتان براي حل اين مشكل تلاش شده است. بر اين اساس در اين اختراع تلاش نيز مخترع تلاش نموده است تا با استفاده از نانوذرات كربن سياه بر اين مشكل فايق آيد.